Met een uithangbord springt je bedrijf of locatie in het oog.
Uithangborden en naamborden informeren de voorbijganger op je bedrijf of locatie.
De vormgeving helpt niet alleen om op te vallen, maar ook om de sfeer over te brengen.
Vaak wordt gekozen voor standaard technieken en materialen. Ik ben dan ook erg blij als zo’n opdracht voorbij komt, want samen met de klant uitpuzzelen wat het beste past vind ik erg leuk om te doen. Lees mee in de aspecten die bij zo’n ontwerp voorbij komen.
Arboretum
‘d Oertocht
Een jong Arboretum in Niebert
“Wie een boom plant, gelooft in de toekomst”
aldus Jan Woltema,
Hij had altijd al de droom om een arboretum aan te leggen. En zo heeft hij een akker binnen een paar jaar omgetoverd tot een bijzondere bomenverzameling. “Daar hoort een bord bij”; en de plank had hij al uitgezocht. De zaagsporen moesten blijven.
De naam ‘de Oertocht’ refereert aan een tocht (vaart of afwateringskanaaltje) dat intussen niet meer terug te vinden is in de streek. “Vroeger gingen we er ieder jaar heen om hem gezamenlijk op te schonen.” Met deze informatie en de plank ging ik aan de slag.
Met wat research kon ik erg weinig terugvinden op de topografische kaart, en in het veld kon ik niets meer terug vinden in een nat coulissenlandschap vol met smalle percelen omzoomd met elzensingels. Het leek me daarom ook mooi om toch iets meer over te houden dan alleen de naam dus verwerkte ik de tocht in de naam. Alleen een blauwe streep zou verwarren kunnen werken, en zo begon het idee van bomen te ontwikkelen. Jan werd erg enthousiast en wou heel graag dat dan de 4 jaargetijden er dan in verwerkt werden. Zo was een kleurrijk bord ontstaan.
Het Arboretum ‘d Oertocht is het hele jaar gratis toegankelijk [’t Pad, Niebert]
de Baggelhof
Vruchtboomkwekerij, is een lang woord
Een uithangbord in weer- en wind.
Er moest een bord komen, zodat mensen niet meer hoefden te zoeken naar de ingang van de kwekerij. Het logo was al ontworpen maar het lettertype mocht aangepast worden. Omdat de woorden erg lang zijn, is gekozen alle tekst over meerdere planken te verdelen ipv alle tekst op een bord proppen. Omdat ik er van uit ga dat op een kwekerij het het hele jaar druk is, houdt ik er rekening mee dat onderhoud van het bord wel eens overgeslagen wordt(licht schuren en in de olie , zetten), dan moet het nogsteeds goed leesbaar blijven. Eikenhout is hier prima geschikt voor. Het lettertype is zo gekozen dat er een schaduw in valt, zo zal het in alle lichtstanden duidelijk leesbaar blijven, zonder dat je het hoeft te verven.
En kijk eens naar het beeld na een paar jaar… het eikenhout verbleekt naar zilvergrijs, de kleuren vervagen, maar de borden blijven goed leesbaar. Zoals verwacht, hoeft dit ontwerp geen intensief onderhoud om toch mooi, natuurlijk en functioneel te blijven. En zo’n korstmosje vind ik een mooi kroontje op m’n werk.
Veldzicht
Sfeervol naambord voor een eilandhuisje
Een leuk kadootje voor vader. Hij heeft een huisje op het eiland, daar mocht wel een speciaal bordje komen. Het budget was bepaald, maar er was nog geen idee over vormgeving, maar het zou leuk zijn als het sfeervol was. De plek waar het komt was ook nog niet bepaald, buiten op een paaltje, of aan de gevel, … er was nog niets bepaald.
De technieken zoals uitzagen van het eiland en kleine details apart toevoegen werden door het beschikbare budget gestuurd. Dat vind ik zlef ook weer leuk… ik weet vooraf nooit waar ik met mijn ontwerp uit ga komen, maar natuurlijk wordt tussentijds overlegd over vormgeving en mogelijkheden. Kleine houtsnijwerkjes zoals de roofvogel en de scholekster op paaltje vond ik prachtig om te doen, ze geven zo veel van het eilandsfeer in mijn ogen. De vuurtoren in de tekst verwerken, met pyrografie (anders is het geen vuurtoren), de scholekster kon ik ‘roken’, dat is een techniek om eikenhout donkerder te maken. Als je dat dan in de olie en was zet, blijven die kleuren lang houden. Uiteindelijk wordt alles wel wat donkerder als het niet buiten hangt.
Pierre’s Hout
Start van een nieuwe houtwerkplaats
Pierre ging een stap groter, zijn schuur zou een serieuze werkplaats worden. Zijn vrouw wilde daar een naambord voor.
Er was al een logo, daar moet ik rekening mee houden. Dit is best wel een uitdaging, een bord maken voor iemand die het zelf ook kan; zo iets als een rollade geven aan een slager… Het stond niet vast hoe het uitgevoerd wordt, dus ga ik in dieptes denken en reliëf. Vanwege het budget, geen houtsnijwerk van letters, maar dat kwam mooi uit, het logo was erg sober in kleuren, dus kon ik dat ook zo houden. Het ‘huisje’ heeft veel proefversies gehad, dat perspectief is lastig als dát zelfs in perspectief komt. Het branden van de donkere vlakken is een oude Japanse techniek om larikshout op een natuurlijke manier te beschermen tegen rot, en het is mooi.
Permatuin
Permacultuur in een educatieve tuin
Een NBE in Groningen heeft een tuinencomplex waarin ook een Permatuin aangelegd werd. Dat betekent dat er veel te vertellen valt over plantjes, beestjes, groei en opgegeten worden.
Een speels lettertype, verschillende lagen (net zoals in de tuin), er dat er veel gebeurt, dat heb ik naar voren laten komen door de vele technieken zoals inverse vormen, boren, reliëfs en pyrografie. Een kikkertje op de wacht, een slakje achtervolgd door een egeltje en her en der wat groentes, alles samen met de natuur. Want het bord geeft ook ruimte om over- en door heen te groeien, zo mag het ook samen mee doen.
En nog geen jaar later, bij het jaarlijkse onderhoud, bleek als dat de kleinste gaatjes in het woord TUIN al bezet waren door metselwespjes of bijtjes. Dáár wordt ik bij van.